က်ြွန္ေတာ္႔ေဆာင္းပါးအဆက္ျဖစ္တဲ႔ ဘက္လိုက္မႈမ်ားႏွင္႔ေမာင္အိုလံပီယာ သမိုင္း အပိုင္း( ၂ )ကိုဆက္လက္တင္ျပေပးလိုက္ ပါတယ္။အၿဇစ္အပ်က္ေတြကို အပိုင္း ( ၂ ) မွာ အၿပီးသတ္ေရးခ်င္ေပ႔မယ္ အခ်ိန္မရတာရယ္ ေနာက္တစ္ခုက ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္တည္းမွာ အမ်ားၾကီးေရးလိုက္ရင္ စာဖတ္သူေတြလည္း စာမ်ားၿပီး ဖတ္ရတာ ၿငီးေငြ႔ႏိုင္တာေၾကာင္႔ အပိုင္းခြဲလိုက္တာပါ။က်န္အပိုင္းကိုလည္း ဆက္ေ၇းေပးပါမယ္ခင္ဗ်ာ။
၁၉၇၂ ေမာင္အိုလံပီယာ
ယေန႔တိုင္ပင္အာႏိုး ရထိုက္တယ္ ဆာဂ်ီယိုရထိုက္တယ္ဟု အၿငင္းပြားေနၾကဆဲပြဲတစ္ခုၿဖစ္သည္။၁၉၇၀ ဆာဂ်ီယိုကိုအႏိုင္ရၿပီးကတည္းက ၀က္သစ္ခ်ပင္ၾကီးသည္ ကမၻာ႔အေကာင္းဆံုးေမာင္တစ္ဦးၿဖစ္ခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္၁၉၇၂ေမာင္အိုလံပီယာပြဲတြင္ အာႏိုးတစ္ေယာက္ ထုထည္အရမ္းေကာင္းသည္႔ ဆာဂ်ီယိုကို အၾကိတ္အနယ္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ႔ရသည္ကိုေတာ႔ ေနာက္ပိုင္းတြင္သူ၀န္ခံခဲ႔သည္။ဆာဂ်ီယိုထက္ပိုမေကာင္းေသာ္လည္း ဆာဂ်ီယိုနီးပါးသူေကာင္းေၾကာင္းဒိုင္ေတြၿမင္သာေအာင္နည္းမ််ိဳးစံုသံုးခဲ႔သည္ဒိုင္နားတိုး၍မတ္တပ္ရပ္ခဲ႔သည္။ ေနာက္ဆံုးသူ၀န္ခံခဲ႔သည္ကထိုေန႔က ဆာဂ်ီယိုကိုသူ ကပ္သီးကပ္သတ္အႏိုင္ရခဲ႔သည္ဆိုတာပင္။ထိုေၾကာင္႔ လည္း ယေန႔အခ်ိန္ထိ ၁၉၇၂ေမာင္အိုလံပီယာသည္ ဆာဂ်ီယို လား အာႏိုးလား မကြဲျပားေပ။ေသခ်ာတာတစ္ ခုကေတာ႔ ၀က္သစ္ခ်ပင္ၾကီး ၃ခုေၿမာက္ ဆန္ဒိုကို ကိုင္ေဆာင္ခြင္႔ရရွိသြားၿခင္းပင္။
၁၉၈၄ ေမာင္အိုလံပီယာ
၁၉၈၃တြင္ ၂၃ႏွစ္သာရိွေသးသည့္ လီေဟနီဟုဆိုေသာ ေမာင္အိုလံပီယာျပိဳင္ပြဲ၀င္ လူသစ္ကေလး(ထိုအခ်ိန္က)သည္ သူ၏ပထမဆံုးေမာင္အိုလံပီယာပြဲ၌ တတိယခ်ိတ္ေအာင္ ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ေျခာက္ေပနီးနီးရိွျပီး ေပါင္၂၃၀ေက်ာ္ရိွေသာ လီေဟနီသည္ ၾကီးထြားဖြံ႕ျဖိဳးဖို႔ရာ အမ်ားၾကီးရိွေသးသည္။ အမွန္လည္း ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ သူသည္ သူ႔ဖရိန္ကို ၁၀ေပါင္ေလာက္ၾြကက္သားခ်ည္းထပ္ျဖည့္ႏိုင္သည္အထိ ဖြံ႔ျဖိဳးလာခဲ့သည္။ ထိုအတြက္ ရလဒ္အေနျဖင့္ ၁၉၈၄ေမာင္အိုလံပီယာပြဲ မက္ဒီဆင္စကြဲယားမွာလုပ္သည့္ပြဲမွာ အၾကီးအက်ယေအာင္ၿမင္ခဲ႔သည္။။အဲသည့္ည ျပိဳင္ပြဲညမွာဘဲ တက္ေရာက္အားေပးၾကတဲ့ ပရိသတ္အားလံုး (မူရင္းစာေရးသူအပါအ၀င္) သိလိုက္ၾကသည္မွာ ကာယဗလၾကယ္ပြင့္တစ္ပြင့္ ေမြးဖြားလိုက္ျပီဟူ၍။ ထိုသူသည္ခ်န္ပီယံဆုကို သူထိန္းသမွ်ကာလပတ္လံုး ထိန္းႏိုင္သြားမည့္ ကိုယ္ကာယမ်ဳိးႏွင့္ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္ ၇ၾကိမ္ဆက္တိုက္(၁၉၉၁)ထိထိန္းႏိုင္သြားသည့္ လူစားမ်ဳိးျဖစ္သည္။
၁၉၈၄ ေမာင္အိုလံပီယာျပိဳင္ပြဲ၏ အထင္ကရ မွတ္တမ္းတစ္ခုသည္ ၁၂ႏွစ္ၾကာ ေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာ ဆာဂ်ီယို စင္ေပၚသို႔ တစ္ေက်ာ့ျပန္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ေမာင္ဒ႑ာရီၾကီး အဆင့္ ဂ သာရခဲ့ေသာ္လည္း (ပရိသတ္အားလံုးမွ ဘိုးဟု မေက်နပ္သံမ်ား ဆူညံသြားလွ်က္) သူ၀င္ျပိဳင္မည္ဆိုေသာ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္တည္းကိုက နယူးေယာက္ရံုမွာ ပရိသတ္ေတြ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ျပီး ရံုျပည့္လွ်ံသြားေစသည္။ သူ၏ မို႔စ္မာစကူလာ ကိုယ္ဟန္ညွစ္ပံုေၾကာင့္ အားလံုး ေမးေစ့ကြၽတ္က်မတတ္ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းေတြႏွင့္ အံ့ၾသသြားၾက၏။ ျပီးေတာ့ သူ၏စိတ္ၾကိဳက္ေအာင္ျမင္သူပို႔စ္ (နံပါတ္တစ္ပို႔စ္) သည္ အားလံုးကို မတ္တတ္ရပ္ကာ သူ႔ကို တေလးတစားအားေပးေစခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လီေဟနီေတာင္မွ အိုလီဗာ၏ ၾကီးမားေသာ ဇြဲႏွင့္ ဂုဏ္ျမင့္ခမ္းနားမႈတို႔ကို အံ့ၾသအားက်မိေၾကာင္း ၀န္ခံခဲ့သည္။
၁၉၈၉ ေမာင္အိုလံပီယာ
ကမၻာ႔ကာယဗလ၀ါသနာအိုးတိုင္းသိထားၿပီးၿဖစ္သည္႔အိုလံပီယာဆုသည္ခ်န္ပီယံတစ္ေယာက္၏လက္ထဲေရာက္သြားၿပီးရင္ ေနာက္လူတစ္ေယာက္ရဖို႔ဆိုတာမလြယ္ေပ။ထ႔ိုအတူပင္၁၉၈၄ကတည္းက ပထမေနရာကို ကန္ထရိုက္ယူထားေသာ လီေဟနီသည္ ၁၉၈၉တြင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို မ်က္ခံုးလႈပ္အၾကီးအက်ယ္ျပိဳင္ခဲ႔ရသည္။ဒုတိယေနရာတြင္ ေလးႏွစ္ဆက္ တိုက္ ေနရာယူထားေသာ(၁၉၈၅ မွ ၁၉၈၈) ရစ္ခ်္ဂက္စ္ပါရီ ကို ယွဥ္ရေသာေၾကာင္႔မဟုတ္ေပ။သူ႔ထက္ ထက္၀က္ခန္႕ ေသးေသာ အၾကီးစားစာရင္းမ၀င္သည္႔ ႏႈတ္ခမ္းေမြးသဲ႔သဲ႔ႏွင္႔ က်ားေလး လာဘရာ ကို အေသအလဲယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ႔ရေသာ ေၾကာင္႔ၿဖစ္သည္။ပရိသတ္နဲ႔အကဲျဖတ္ဒိုင္မ်ားအၾကား မထင္မွတ္သည္႔ၿဖစ္ရပ္မို႔ အားလံုးပါးစပ္အေဟာင္းသားပင္။ ေပါင္ေရွ႔ပိုင္းနဲ႔ ေနာက္ေက်ာၾကြက္သားကြဲျပားမႈေလ်ာ႔နည္းေနတဲ႔ ခ်န္ပီယံၾကီးလီေဟနီအတြက္ သင္းတုန္းဓား တစ္ေခ်ာင္းလို ၾကြက္သားေတြကြဲျပားေပၚလြင္ေနတဲ႔ လာဘရာဒါကို မ်က္ခံုးလႈပ္ခဲ႔ရတာ မဆန္းပါဘူး။ကိုယ္ဟန္ၿပ အပိုင္းမွာ ဒိုင္ေတြရဲ႔ အမွတ္ ပထမ ကိုမရခဲ႔ေပမယ္ ၾကီးထြားမႈနဲ႔အခ်ိဳးအစားၾကမႈမွာ မယွဥ္ႏိုင္လို႔ အႏိုင္ရခဲ႔တာလို႔ ဆိုပါတယ္။တစ္ဖက္က လာဘရာဒါကလည္း ၁၉၈၉ခုႏွစ္က သူ႕အတြက္ အေကာင္းဆံုးႏွစ္ပါ ဥေရာပဂရင္းပေရၿပိဳင္ပြဲ ၃ပြဲ စလံုးမွာ ဗိုလ္စြဲထားခဲ႔တာပါ။ကိုယ္ဟန္ၿပ ညွက္ေညာမႈေၾကာင္႔ လီေဟနီ ဆိုတဲ႔ ခ်န္ပီယံၾကီး ရမဲ႔အမွတ္ေတြကို ဒိုင္ေတြဆီက လူယူႏိုင္ခဲ႔သူတစ္ေယာက္္ပါ။လာဘရာဒါဟာ လီေဟနီကို အၿပိုင္အဆိုင္နဲ႔ ဒုတိယေနရာရခဲ႔တာမွန္ေပ႔မယ္ ထိုအခ်ိန္က ၁၉၈၀ ေနာက္ပိုင္း အၾကီးစား ကာယဗလေမာင္ေတြကို ဦးစားေပးေနတဲ႔အတြက္( ထိုအေၾကာင္းကို ေရွာင္ေရး ႏွင္႔ ဒိုရီယန္ အေၾကာင္းတြင္ထပ္မံဖတ္ရႈရပါသည္)လာဘရာဒါတစ္ေယာက္ သရဖူမေဆာင္းရတဲ႔ ဘုရင္တစ္ပါးၿဖစ္ခဲ႔ရ တယ္လို႔ ပြဲၾကည္႔ပရိသတ္ေတြကဆိုပါတယ္။ဒုတိယေနရာက လာဘရာဒါကလည္း ခ်န္ပီယံ လီေဟနီနဲ႔ ယွဥ္ၾကည္႔လိုက္ပါ ၾကြက္သားတစ္ခုခ်င္းစီမွာ သူသာတယ္လို႔ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းပဲ ေၿပာၾကားခဲ႔တယ္။လီေဟနီတစ္ေယာက္ကေတာ႔ အေပၚသြားေလးေပၚေအာင္ ၿပံဳးရင္း လာဘရာဒါကို ၿပံုးစစၾကည္႔ေနပါတယ္။ေနာက္ႏွစ္ ၁၉၉၀မွာလည္း လီေဟနီ တစ္ေယာက္ လာဘရာဒါကို အသဲအသန္ ၿပိဳင္ခဲ႔ရတယ္ ဆိုရင္ စာဖတ္သူ သေဘာေပါက္မွာပါ ေရွာင္ေရးေၿပာသလို ဘယ္ေလာက္ေကာင္းပါေစ ၀ိန္းဒီမီလာ လို အၾကီးစား အားေပးတဲ႔ ဒိုင္ အဖြဲ႔၀င္ေတြ ရွိေနသမွ် တို႔ေတြ ပထမဆု အလွမ္းေ၀းမယ္ဆိုတာ ဟုတ္မ်ားေနသလားခင္ဗ်ာတဲ႔။တကယ္လည္း ၁၉၉၀မွာ လာဘရာဒါ ဒုတိယေနရာနဲ႔သာ ေက်နပ္ခဲ႔ရပါတယ္။
က်န္ရွိသည္႔အပိုင္းမ်ားကို ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္။
တင္ဆက္သူ ။ ။ေအာင္ေအာင္(လိႈင္)
No comments:
Post a Comment