arial" action="like" colorscheme="light">

Sunday, January 5, 2014

ကာယဗလ ဖခင္ ကနဦးလူသန္ႀကီး ခ်ားလ္စ္အက္တ္လပ္စ္

 ေခတ္ေနာက္က်တယ္လို႔ဆိုခ်င္ဆိုပါေစကြွန္ေတာ္ကေတာ႔၀ါသနာအရနည္းနည္းေတာ့သမိုင္းေၾကာင္း
အေဟာင္းေတြၿပန္ေလ႔လာတယ္။တတ္ႏိုင္သမွ်လည္းစုေဆာင္းတယ္ၾကံၾကံဖန္ဖန္ေၿပာရရင္ဖလက္စ္၀ွီးလား
တစ္ေယာက္ထဲစီးလာတဲ႔ကားကိုလမ္းမွာဓားၿပ၂ေယာက္တိုက္ေတာ႔ကရာေတးခ်န္ပီယံၿဖစ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ဖလွက္စ္၀ွီး
လားကတစ္ကိုယ္ေတာ္လက္စြမ္းၿပတဲ႔အေၾကာင္းေလးပါတဲ႔ေဆာင္းပါးစာရြက္ကိုမိတၱဳမရမကဆြဲၿပီးသိမ္းလို႔သူ
ငယ္ခ်င္းကမင္းအရူးပဲတဲ႔။မတတ္ႏိုင္ကိုယ္႔၀ါသနာနဲ႔ကိုယ္႔ခံယူခ်က္ေပါ႔။အခုေတာ႔ကြ်န္ေတာ္ရဲ
႔ေပါေၾကာင္ေၾကာင္စိတ္ကူးေလးကအသံုးတည္႔ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္လို၀ါသနာရွင္ေတြေလ႔လာလို႔ရေအာင္
ကြ်န္ေတာ္အတြက္ကုန္ၾကမ္းၿဖစ္ေနပါၿပီ။အခုလည္းေခတ္ေဟာင္းကကာယဗလေမာင္တစ္ဦးအေၾကာင္းေလး
ကိုၿပန္လည္ဆန္းသစ္ေရးသားလိုက္ပါတယ္။ကမၻာ့ကာယဗလေလာကရဲ႕ေ႐ႊခတ္ေဟာင္းေအာက္ေမ့ဖြယ္
ရာေတြကုိျပန္လည္ေတြးေတာၾကည့္လိုက္ရင္ကမၻာ့ကာယဗလေလာကကုိေ႐ွ႕ေဆာင္လမ္းျပခဲ့သူေတြထဲမွာ
“ခ်ားလ္စ္အက္တ္လပ္စ္” (Charles Atlas)ဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမွာေခတ္ဦးပိုင္းစံျပေမာင္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္၉၀နီးပါးေလာက္ကကမၻာ့ကာယဗလေလာကမွာစတင္ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့သူ႔ရဲ႕နာမည္တစ္္လံုး
ဟာယေန႔တိုင္သမိုင္းတြင္က်န္႐ွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ကမၻာ့ေ႐ွ႕ေဆာင္လမ္းျပကာယဗလသမားနဲ႔လူသန္ႀကီးခ်ား
လ္စ္အက္တ္လတ္စ္ရဲ႕ဘ၀ဟာ“အိန္ဂ်ယ္လို” (Angelo)ဆိုတဲ့အညၾတအီတလီလူငယ္ေလး
တစ္ေယာက္အေနနဲ႔႐ုန္းကန္ခဲ့ရပံုအစကေတာ့...
 အိန္ဂ်ယ္လိုရဲ႕ဘ၀ဟာ၁၉၀၃ခုႏွစ္မွာအႀကီးအက်ယ္ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔စတင္ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။အဲဒီႏွစ္မွာသူ႔ရဲ႕
မိဘႏွစ္ပါးကြဲသြားခဲ့လို႔၁၀ႏွစ္အ႐ြယ္သားေလးအိန္ဂ်ယ္လိုဟာသူ႔မိခင္နဲ႔အတူအေမရိကန္ႏိုင္ငံကုိသေဘၤာ
စီးၿပီးလိုက္လာခဲ့ၾကတယ္။သူတို႔သားအမိဟာနယူးေယာက္ၿမိဳ႕က“ဘ႐ြတ္ကလင္း”ရပ္ကြက္မွာေနထိုင္ခဲ့ၾကရ
တယ္။အိန္ဂ်ယ္လိုရဲ႕ဦးေလးေတာ္တဲ့သူတစ္ဦးရဲ႕အိမ္မွာကပ္ေနခဲ့ၾကရတယ္။ဘ႐ြတ္ကလင္းရပ္ကြက္ဆိုတာ
ကလူမ်ိဳးစံုေနထိုင္တဲ့ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းရပ္ကြက္တစ္ခုပဲ။ဂ်ဴး၊အီတလီ၊အိုင္ယာလန္နဲ႔ပိုလန္လူမ်ိဳးေတြအစံုေနထိုင္
ၾကတဲ့ရပ္ကြက္ျုဖစ္ပါတယ္။
    အိန္ဂ်ယ္လိုငယ္ငယ္ကသူ႔ရဲ႕ကုိယ္လံုးကုိယ္ထည္အေနအထားကုိမွတ္တမ္းတင္ထားသလိုျဖစ္တဲ့ေဘာင္းဘီ
တိုနဲ႔ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံု႐ွိခဲ့တယ္။အသက္၁၅ႏွစ္အ႐ြယ္မွာကိုယ္အေလးခ်ိန္၉၇ေပါက္ပဲ႐ွိတဲ့ပိန္ပိန္႐ွည္
႐ွည္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ကိုယ္လံုးကုိဘယ္သူကေလးစားပါ့မလဲ။
    ရပ္ကြက္ထဲမွာလူငယ္အခ်င္းခ်င္းရဲ႕ၾကားမွာသေရာ္စရာ၊အားက်စရာ၊အႏိုင္က်င့္စရာ၊
ပိန္ေညာင္ေညာင္ေကာင္ေလးအိန္ဂ်ယ္လိုျဖစ္ခဲ့ေပသကုိး။တစ္ညအိမ္အျပန္မွာတျခးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ကဖြဲျပာေတြထည့္ထားတဲ့ေျခအိတ္နဲ႔အိန္ဂ်ယ္လိုရဲ႕ေခါင္းကုိ႐ိုက္ၿပီးအႏိုင္က်င့္ခံခဲ့ရတယ္။ဒါေပမယ့္ဘာမွျပန္
မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အိန္ဂ်ယ္လိုအဖို႔ေတာ့သူရဲ႕ဦးေခါင္းထဲကဦးေႏွာက္ေတြထြက္လာေအာင္အႏွက္ခံခဲ့ရသလိုပဲလို႔
မေမ့ႏိုင္ေအာင္ခံစားခဲ့ရ႐ွာတယ္။အိန္ဂ်ယ္လိုေလးတစ္ေယာက္အိမ္ကုိျပန္ေရာက္ေတာ့လဲသူ႔ကုိလမ္းထဲမွာရန္ျဖစ္ခဲ့ရေကာင္းလားဆိုၿပီးဦးေလးလုပ္သူကတထပ္႐ိုက္တာကုိခံခဲ့ရျပန္တယ္။အဲဒီညကအိန္ဂ်ယ္လိုဟာ...
    “ဒီဘ၀မွာေနာက္ထပ္ဘယ္သူမွ႐ိုက္တာမခံရတဲ့ဘ၀ကုိရလိုပါ၏ဘုရား”
    လို႔ဘုရားမွာဆုေတာင္းမိသတဲ့။
    တကယ္ေတာ့သူဟာက်ားက်ားယားယားနဲ႔ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းအၿပိဳင္းၿပိဳင္းၾကြက္သားေတြနဲ႔ေယာ
က္်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေရးကုိတမ္းတဆုေတာင္းမိတာျဖစ္ပါတယ္။သူ႔ရဲ႕ဆုေတာင္းျပည့္ေျမာက္ေရး
လမ္းစကုိလဲအိန္ဂ်ယ္လို႐ွာေဖြခဲ့တယ္။အလကားထိုင္ေနရင္းနဲ႔သူ႔ရဲ႕ကိုယ္လံုးၾကြက္သားေတြႀကီးထြားမ
လာႏိုင္ဘူးဆိုတာေတာ့သူသေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္သူဟာအသက္၁၆ႏွစ္အ႐ြယ္မွာ၀ိုင္အင္မ္စီေအ
အသင္းတစ္ခုကုိသူ၀င္ခဲ့တယ္။ၿပီးေတာ့“ကာယဗလေလ့က်င့္မႈလမ္းၫႊန္”စာအုပ္ေလးေတြကုိစာတိုက္ကမွာ
ယူခဲ့တယ္။ဒါေပမယ့္သူ႔မွာအေလးျပားေတြ၀ယ္ဖို႔ကမတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။အဲဒီေတာ့တည္ထြင္ၾကံဆအေလးမဖို႔
လုပ္ရျပန္တယ္။တံျမက္စီးအ႐ိုးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ၂၅ေပါင္စီေလးတဲ့ေက်ာက္ခဲႏွစ္တံုးဆြဲၿပီးအေလးလုပ္က
စားခဲ့တယ္။ေလ့က်င့္မႈကုိစြဲစြဲၿမဲၿမဲလုပ္ခဲ့ေပမယ့္ထူးထူးျခားျခားတိုးတက္မႈကုိအိန္ဂ်ယ္လိုမရခဲ့ဘူး။
    အဲဒီလိုေနရင္းကအသက္၁၇ႏွစ္အ႐ြယ္မွာအိန္ဂ်ယ္လိုဟာမေမွ်ာ္လင့္ဘဲအေတြ႕အၾကံဳတစ္ခုကုိရခဲ့တယ္။
အဲဒီအေတြ႕အၾကံဳဟာသူ႔ရဲ႕ဘ၀တစ္ခုလံုးကုိေျပာင္းလဲေပးမယ့္အေတြ႕အၾကံဳျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ေတာ့သူဘယ္
ထင္ခဲ့မိမလဲ။တစ္ေန႔မွာေတာ့အိန္ဂ်ယ္လိုဟာဘ႐ြတ္ကလင္းတိရစၦာန္႐ံုရဲ႕ေလွာင္အိမ္ထဲကျခေသၤ့ႀကီး
တစ္ေကာင္ကုိရပ္ၿပီးေငးၾကည့္ရင္းကအေတြးတစ္ခုရခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ခြန္အားေကာင္းတဲ့ျခေသၤ့ႀကီး၀မ္း
လ်ားေမွာက္အိပ္ေနရာကသန္းၿပီးေျခႏွစ္ဖက္ကုိတစ္လွည့္စီအားနဲ႔ညႇစ္ထုတ္ေနပံုကုိျမင္ခဲ့မိတယ္။အဲဒါ
ကုိၾကည့္ၿပီးျခေသၤ့ႀကီးရဲ႕ခြန္အားေကာင္းမႈလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကုိအိန္ဂ်ယ္လို႐ုတ္တရက္ခ်က္ခ်င္းေတြးလိုက္မိ
တယ္။
    “အဲဒီျခေသၤ့အိုႀကီးဟာအေလးေတြမပါ၊ပစၥည္းကိရိယာေတြလဲတစ္ခုမွအသံုးမျပဳဘဲနဲ႔သူရဲ႕ခြန္အားကုိ
ဘာေၾကာင့္ဆက္ထိန္းထားႏုိင္သလဲ။အမွန္ေတာ့သူ႔ရဲ႕ၾကြက္သားတစ္ခုကုိတျခားၾကြက္သားတစ္ခုနဲ႔တစ္
လွည့္စီအားၿပိဳင္ညႇစ္ရင္းကခြန္အားရ႐ွိလာတာပဲ”
 လို႔ဆန္းက်ယ္စြာေတြးခဲ့မိပံုကုိအိန္ဂ်ယ္လိုကေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအၾကာမွာျပန္ေျပာခဲ့ပါတယ္။အဲဒီအေတြ
႔အၾကံဳကုိယူၿပီးအိန္ဂ်ယ္လိုဟာၾကြက္သားေတြကိုညႇစ္ၿပီးကစားတ့ဲကာယဗလေလ့က်င့္ခန္းသေဘာတရားတစ္
ခုကိုကိုယ္ပိုင္စမ္းသပ္တည္ထြင္ခ့ဲတယ္။သူရဲ႕နည္းကိုလည္း“ၾကြက္သားမ်ားျပင္းျပင္းထန္ထန္ညႇစ္ကစားနည္း” 'Dynamic Tension' လိ္ု႔နာမည္ေပးခ့ဲတယ္။(အခုေခတ္မွာဆရာၾကီးဂ်ိဳးစီဒါရဲ႕ Dynamic Isotension Principleဟာအဲဒီနည္းေဟာင္းကိုအေျခခံၿပီးဆန္းသစ္မႈျပဳထားတ့ဲေလ့က်င့္ေရးသေဘာတရားပဲဲျဖစ္ပါတယ္။)
    အဲဒီနည္းန႔ဲေလ့က်င့္လိုက္တာအိန္ဂ်ယ္လိုရဲ႕ကိုယ္အေလးခ်ိန္ဟာႏွစ္ဆတိုးလာၿပီးခြန္အားလဲတအားေကာင္း
လာခ့ဲတယ္။အိန္ဂ်ယ္လိုရဲ႕ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ကာယဗလႀကီးထြားလာတ့ဲေျပာင္းလဲမႈဟာသူငယ္ခ်င္းေတြန႔ဲ
အရပ္ထဲကလူေတြအတြက္အ့ံၾသစရာျဖစ္လာခ့ဲပါတယ္။အိိန္ဂ်ယ္လိုအသက္၁၉ႏွစ္အရြယ္မွာတစ္ေန႔ေတာ့
အိန္ဂ်ယ္လိုန႔ဲအေဖာ္တစ္စုဟာဘရြတ္ကလင္းကေကာ္ေနကၽြန္္္းေသာင္ျပင္စပ္ကိုေရာက္သြားခ့ဲၾကတယ္။
အဲဒီတုန္းကအနီးအနားမွာရွိတ့ဲ“အက္တ္လပ္စ္ဟိုတယ္” (AtlasHotel) ေခါင္မိုးေပၚမွာဂရိဒ႑ာ
ရီသူရဲေကာင္းအက္တ္လပ္စ္”ရဲ႕ပုံကိုထုထားတ့ဲသစ္သား႐ုပ္တုႀကီးတစ္ခုကိုလွမ္းျမင္ခ့ဲၾကရတယ္။အက္တ္လပ္
စ္ဆိုတာဂရိဒ႑ာရီထဲကခြန္အားေကာင္းတ့ဲသူရဲေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္ၿပီးကမာၻႀကီးတစ္ခုလုံးကိုသူ႔ပခုံးေပၚမွာ
ထမ္းထားရေအာင္အျပစ္ေပးခံရတယ္လို႔ဒ႑ာရီအဆိုရွိခ့ဲပါတယ္။အက္တ္လပ္စ္ရဲ႕သစ္သား႐ုပ္တုႀကီးကို
ၾကည့္ျပီးအိန္ဂ်ယ္လိုဟာအ့ံဩခ့ဲမိတယ္။သူ႔မွာရွိတ့ဲၾကြက္သားေတြဟာအက္တ္လပ္စ္ရဲ႕ၾကြက္သားေတြန႔ဲတူပါ
လားလို႔ေတြးမိတယ္။
    “ခ်ာလီ”လို႔ေခၚတ့ဲ“အိန္ဂ်ယ္လို”ဟာအဲဒီခိ်န္ကစျပီးသူ႔နာမည္ကို“ခ်ားလ္စ္အက္တ္လပ္စ္”  (Charles Atlas)လို႔အမည္ယူလိုက္ေၾကာင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကိုခ်က္ခ်င္းထုတ္ေျပာလိုက္တယ္။အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီးအိန္
ဂ်ယ္လိုဟာလူမသိေသးတ့ဲ“ခ်ားလ္စ္အက္တ္လပ္စ္” ျဖစ္လာခ့ဲပါေတာ့တယ္။
    အဲဒီေနာက္မွာေတာ့အက္တ္လပ္စ္ဟာေကာ္ေနကၽြန္းေပၚကေဖ်ာ္ေျဖးေရးအဖြဲ႔တစ္ဖြ႔ဲႏွင့္အတူ“ခြန္အား
သ႐ုပ္ျပေမာင္”တစ္ဦးျဖစ္လာခ့ဲတယ္။သူဟာပ်ဥ္ျပားေပၚမွာသံေခ်ာင္းေတြကိုစိုက္၀င္သြားေအာင္လက္္္အား
န႔ဲ႐ိုက္သြင္းျပတယ္။တယ္လီဖုန္းစာအုပ္အထူႀကီးေတြကိုထက္၀က္ျပတ္ထြက္ေအာင္ဆြဲဆုတ္ျပတယ္။သံမဏိ
သံေခ်ာင္းေတြကိုအဂၤလိပ္အကၡရာ“ယူ” (U)ပုံသ႑ာန္ျဖစ္သြားေအာင္ေကြးျပတယ္။လူအမ်ားအ
သည္းတယားယားန႔ဲၾကည့္ၾကရတ့ဲျပကြက္ကေတာ့သံခၽြန္ေပါင္း၇၀၀၀န႔ဲလုပ္ထားတ့ဲအိပ္ရာေပၚမွာအက္တ္
လပ္စ္အိပ္ျပၿပီးသူ႔ရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚမွာလူသုံးဦးကိုတက္ၿပီးရပ္ေစခ့ဲတ့ဲျပကြက္ျဖစ္ခ့ဲပါတယ္။
    အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္၀န္းက်င္မွာခ်ားလ္စ္အက္တ္လပ္စ္ရဲ႕ကိုယ္ခႏၶာအတိုင္းအထြာေတြဟာေအာက္ပါအ
တိုင္းျဖစ္ခ့ဲပါတယ္။
    ကိုယ္အေလးခ်ိန္        ၁၈၀ေပါင္
    အရပ္            ၅ေပ၊၁၀လက္မ
    လက္ေမာင္း        ၁၇လက္မ
    လက္ဖ်ံ            ၁၄၁/၂လက္မ
    လည္ပင္း        ၁၇လက္မ
    ရင္အုပ္ (ပုံမွန္)        ၄၇လက္မ
    ခါး            ၃၃လက္မ
    ေပါင္            ၂၃၃/၄လက္မ
    ေျခသလုံး        ၁၆၁/၄လက္မ
    ေနာက္ပိုင္းမွာသူ႔ရဲ႕ကိုယ္အေလးခ်ိန္ဟာ၁၇၈ေပါင္ျဖစ္ခ့ဲေပမယ့္သူရဲ႕ကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းအတိုင္း
အထြာေတြဟာလုံး၀ေျပာင္းလဲမႈမရွိခ့ဲသေလာက္ရွိခ့ဲပါတယ္။အဲဒီအတိုင္းအထြာေတြကိုလူအမ်ားေမးရင္ေျဖႏိုင္
ဖို႔အတြက္“နယူးေယာက္ျပည္သူ႔စာၾကည့္တိုက္”ထဲမွာဒီကေန႔အထိမွတ္တမ္းထိန္းေပးထားပါတယ္။
    ၁၉၁၆ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့အသက္၂၃ႏွစ္အရြယ္ရွိတ့ဲခ်ားလ္စ္အက္တ္လပ္စ္ဆိုတ့ဲ“ဘရြတ္ကလင္းကေကာင္
ကေလး”(BrooklynKid)တစ္ေယာက္ရဲ႕ကိုယ္ခႏၶာဟာဂရိနတ္သားေတြရဲ႕ကိုယ္လံုးလိုလွေပတယ္ဆိုတဲ့
သတင္းကိုပန္းပုဆရာတစ္ဦးရဲ႕နားကိုေရာက္သြားခ့ဲတယ္။ပန္းပုဆရာဟာအက္တ္လပ္စ္ကိုေတြ႔ေအာင္
ရွာၿပီးေတာ့သူရဲ႕ကိုယ္လံုးအလွကိုပန္းပု႐ုပ္တုေတြထုခ့ဲပါတယ္။
    အဲဒီလိုနဲ႔အက္တ္လပ္စ္ဟာပန္းပုကိုယ္ဟန္ျပေမာင္တစ္ဦးျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္လာခ့ဲၿပီးတစ္ပတ္မွာ၀င္ေငြေဒၚလာ
၁၀၀ေက်ာ္ရလာခ့ဲတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာတျခားကိုယ္ဟန္ျပေမာင္ေတြကတစ္နာရီမွာ၅၀ဆင့္သာရခ့ဲၾကေတာ့
အက္တ္လပ္စ္ဟာ၀င္ေငြအလြန္ေကာင္းတဲ့နာမည္ေက်ာ္ကိုယ္ဟန္ျပေမာင္တစ္ဦးျဖစ္လာခ့ဲတယ္။ပန္းပုဆ
ရာေတြကသူ႔ကိုအလုအယက္ဌားၿပီးပုံထုခ့ဲၾကတယ္။ဒီကေန႔အခ်ိန္မွာခ်ားလ္စ္အက္တ္လပ္စ္ရဲ႕ကိုယ္လုံးေပၚ
သို႔မဟုတ္ကိုယ္တစ္ပိုင္း႐ုပ္တုပုံေတြဟာအေမရိကန္ႏိုင္ငံကၿမိဳ႕ႀကီး၇၅ၿမိဳ႕ထက္မနည္းမွာမွတ္တမ္းက်န္ေနရစ္
ပါတယ္။
    ထင္ရွားတ့ဲ႐ုပ္တုတခ်ိဳ႕ကိုေရးျပရရင္ေတာ့၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕မွာ“အလက္ဇႏၵာဟင္မ္မဲလ္တန္”ဟန္ျပ႐ုပ္တု၊အေမရိ
ကန္ရဲ႕ပထမဆံုးသမၼတႀကီး“ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္”ပုံနဲ႔ထုထားတ့ဲနယူးေယာက္ၿမိဳ႕က႐ုပ္တုနဲ႔ဘရြတ္ကလင္းျပ
တိုက္မွာရွိတ့ဲရုပ္တုတို႔ပါ၀င္ပါတယ္။
    ၁၉၁၈ခုႏွစ္မွာေတာ့အက္တ္လပ္စ္ဟာ“မာဂရက္ကာဆန္ႏို” (MagaretCassano) ဆိုတ့ဲအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးန႔ဲလက္ထပ္ခ့ဲတယ္။အဲဒီအမိ်ဳးသမီးဟာအက္တ္လပ္စ္ရဲ႕မိခင္နဲ႔အတူလိုက္လာၿပီးအက္
တ္လပ္စ္ရဲ႕ခြန္အားျပပြဲေတြၾကည့္ရင္းသူတို႔ခ်င္း“ေတြ႔၊ခ်စ္၊ညား”ခ့ဲၾကေလသတည္းျဖစ္ခ့ဲတာပါ။အက္တ္လပ္စ္နဲ
႔မာဂရက္တို႔ဟာႏွစ္ေပါင္း၄၇ႏွစ္ၾကာေပါင္းသင္းခ့ဲၾကတယ္။မာဂရက္ဟာအက္တ္လပ္စ္ရဲ႕ဘ၀မွာအလြန္အေရး
ပါတ့ဲဇနီးတစ္ဦးလည္းျဖစ္ခ့ဲပါတယ္။
    ေနာက္သံုးႏွစ္အၾကာ၁၉၂၁ခုႏွစ္မွာေတာ့အက္တ္လပ္စ္ဟာသူ႔နာမည္ကို“ခ်ားလ္စ္ဆီစိလီယန္ႏိုအက္တ္
လပ္စ္” (Charles SicilianoAtlas)လို႔တရား၀င္အမည္ယူခ့ဲပါတယ္။တကယ္ေတာ့အဲဒီႏွစ္မွာပဲအသက္
၂၈ႏွစ္ရွိတ့ဲခ်ားလ္အက္တ္လပ္စ္ဟာကမာၻေက်ာ္ဖို႔လမ္းစကိုစေတြ႕ရွိခ့ဲပါတယ္။က်ားသစ္ကြက္ေဘာင္းဘီ
ကပ္ေလး၀တ္ထားတ့ဲအက္တ္လပ္စ္ဟာ၁၉၂၁ခုႏွစ္မွာက်င္းပတ့ဲ“ကမာၻ႕အလွဆုံးေမာင္” (The World's MostBeautifulMan)ၿပိဳင္ပြဲမွာဗိုလ္စြဲၿပီးပထမဆုေၾကးေငြေဒၚလာ၁၀၀၀ကိုဆြတ္ခူးႏိုင္ခ့ဲပါတယ္။အဲဒီၿပိဳင္ပြဲကို
“ကာယအလွမဂၢဇင္း”ပိုင္ရွင္“ဘားနားမက္ဖာဒင္(BernaryMacfadden)ကႀကီးမွဴးက်င္းပေပးခ့ဲတာျဖစ္ပါတယ္။
(မက္ဖာဒင္ဟာကမာၻ႔ကာယဗေလာကမွာစံနမူနာတင္ခ့ဲရတ့ဲကာယဗလနဲ႔ၾကံ့ခိုင္မႈ၀ါဒီတစ္ဦးျဖစ္ခ့ဲပါတယ္။
သူဟာအသက္၈၀ျပည့္ေမြးေန႔မွာကိုယ္တိုင္ေလထီးခုန္ဆင္းျပခ့ဲသူျဖစ္ပါတယ္။)
    မက္ဖာဒင္ဟာ၁၉၂၂ခုႏွစ္မွာလည္း“အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၏အေကာင္းဆံုးကာယဗလေမာင္” (America's Most Perfectly Developed Man) ၿပိဳင္ပြဲကိုထပ္ၿပီးက်င္းပေပးခ့ဲပါတယ္။အဲဒီၿပိဳင္ပြဲမွာလည္းခ်ားလ္စ္
အက္တ္လပ္စ္ဟာၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေပါင္း၇၅၀ေက်ာ္ကိုေက်ာ္လႊားအႏိုင္ယူၿပီးပထမဆုေငြေဒၚလာ၁၀၀၀ကိုဆြတ္ခူးႏိုင္
ခ့ဲျပန္ပါတယ္။)ဒါေပမယ့္အဲဒီၿပိဳင္ပြဲအၿပီးမွာမက္ဖာဒင္ဟာေနာက္ထပ္ကာယဗအလွေမာင္ၿပိဳင္ပြဲေတြထပ္မ
လုပ္ေပးခဲ့ေတာ့ဘူး။ၿပိဳင္ပြဲေတြဆက္လုပ္ေပးခဲ့ရင္လဲအက္တ္လပ္စ္တစ္ေယာက္တည္းပဲဆက္ၿပီးအၿမဲတန္း
အႏိုင္ရေနမွာေသခ်ာလို႔ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔မက္ဖာဒင္ကထုတ္ၿပီးေၾကညာခဲ့တယ္။
    အဲဒီလိုၿပိဳင္ပြဲမွာႏွစ္ႀကိမ္ဆက္တိုက္ဗိုလ္စြဲခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့အက္တ္လပ္စ္ရဲ႕နာမည္တစ္လံုးဟာ
ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလူသိမ်ားလာခဲ့တယ္။မက္ဖာဒင္ရဲ႕ကာယအလွမဂၢဇင္းကတစ္ဆင့္သူ႔ထံကုိအက္တ္လပ္စ္
ပရိသတ္ေတြဆီကစာေြဟာတစ္ေလွႀကီး၀င္လာခဲ့တယ္။
    ၁၉၂၄ခုႏွစ္မွာေတာ့အက္တ္လပ္စ္ဟာကာယအလွမဂၢဇင္းကအယ္ဒီတာတစ္ဦးရဲ႕စာေရးျခင္းအတတ္ပညာ
အကူအညီကုိယူ၊သူစုေဆာင္းထားတဲ့ဆုေၾကးေငြေဒၚလာ၂၀၀၀ကုိအရင္းအႏွီးထုတ္ၿပီးကာယဗလစာေပးစာ
ယူလုပ္ငန္းတစ္ခုကုိစတင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။စာမ်က္ႏွာ၆၁မ်က္ႏွာ႐ွိၿပီးေလ့က်င့္ခန္း၁၃ခုသာပါတဲ့သူရဲ႕ေလ့က်င့္မႈ
လမ္းၫႊန္စာအုပ္ငယ္ေလးကုိေရးသားျဖစ္ခဲ့တယ္။သူ႔ရဲ႕ေလ့က်င့္ခန္းေတြကအကူပစၥည္းကိရိယာမလိုဘဲကိရိ
ယာမဲ့ေလ့က်င့္ခန္းေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ထူးထူးျခားျခားျဖစ္ခဲ့တယ္။သူ႔ရဲ႕ေလ့က်င့္ခန္းေတြဟာၾကြက္သားတစ္ခု
နဲ႔တစ္ခုဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳၿပီးၾကြက္သားေတြကုိညႇစ္ကစားရတဲ့“အိုက္ဆိုမက္ထရစ္နည္း” (Isometric) နဲ႔ကစားရတဲ့ေလ့က်င့္ခန္းေတြျဖစ္ပါတယ္။အာဟာရလမ္းၫႊန္ေတြလဲပါ၀င္တယ္။ၿပီးေတာ့ျမင္းငယ္ေလး
တစ္ေကာင္ကုိမ,တာမ်ိဳးစတဲ့ခြန္အားစြမ္းရည္ျပအေၾကာင္းအရာေတြကုိလဲ၁၉မ်က္ႏွာေရးသားထားတာပါ၀င္
ပါတယ္။အက္တ္လပ္စ္ဟာအေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ခြန္အားအသန္စြမ္းဆံုးလူတစ္ေယာက္နဲ႔ကုိယ္ကာယၾကံ႕ခိုင္မႈ
ပါရဂူတစ္ဦးအျဖစ္အသိအမွတ္အျပဳခံရသေလာက္သူ႔ရဲ႕လက္စြဲစာအုပ္က်ေတာ့ခ်က္ခ်င္းမစြံခဲ့ဘူး။
၆ႏွစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါမွာေတာ့သူဖြင့္ခဲ့တဲ့အားကစားေလ့က်င့္ေရး႐ံုးကုိေတာင္ပိတ္ပစ္ခဲ့ရတယ္။
    ေငြေရးေၾကးေရးခ်င့္ခ်ိန္ေခၽြတာေရးအတြက္အားကစား႐ံုးကုိပိတ္လိုက္ရေပမယ့္ကာယဗလစာေပးစာယူ
လုပ္ငန္းကုိေတာ့အက္တ္လပ္စ္ကဆက္ၿပီးလုပ္ခဲ့တယ္။
   ဒီလိုနဲ႔၁၉၂၈ခုႏွစ္မွာအက္တ္လပ္စ္ရဲ႕စီးပြားေရးကံဇာတာကုိေျပာင္းလဲေစမယ့္အျဖစ္တစ္ခုနဲ႔ၾကံဳခဲ့ရတယ္။
အက္တ္လပ္စ္ဟာနယူးေယာက္တကၠသိုလ္စီးပြားေရးေက်ာင္းကဘြဲ႔ရ“ခ်ားလ္႐ိုမန္” (Charles Roman) ဆိုသူနဲ႔ဆံုစည္းခဲ့ၿပီး႐ိုမန္ကုိသူ႔ရဲ႕လုပ္ငန္းတစ္၀က္႐ွယ္ယာေပးၿပီးကုမၸဏီရဲ႕ေငြေၾကးကိစၥေတြကုိလုပ္
ကိုင္ေဆာင္႐ြက္ခြင့္ေပးခဲ့တယ္။အက္တ္လပ္နဲ႔႐ိုမန္တို႔ဟာစ႐ိုက္ခ်င္းမတူၾကတဲ့သူေတြျဖစ္ၾကတယ္။
အက္တ္လပ္စ္ကေၾကးညိဳေရာင္ေတာက္ၿပီးၾကြက္သားေတြအလြန္လွပတဲ့အေမရိကန္-အီတလီကက္သလစ္ဘာသာ၀င္တစ္ဦး။သူ႔ထက္အသက္၁၄ႏွစ္ငယ္တဲ့႐ိုမန္ကကိုယ္လံုးအရပ္ပုပုနဲ႔ရည္မွန္း
ခ်က္ႀကီးမားလွတဲ့ရ်ဴးလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္။ဒါေပမယ့္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီးစီးပြားေရးေအာင္ေၾကာင္းျဖာ
လာခဲ့တယ္။အက္တ္လပ္စ္ရဲ႕နာမည္တစ္လံုးနဲ႔႐ိုမန္ရဲ႕စီးပြားေရးေၾကာ္ျငာနဲ႔ေရာင္းခ်မႈအတတ္ပညာတို႔ပူးေပါင္း
သြားမိတယ္။ဒါေၾကာင့္ပထမႏွစ္အတြင္းမွာပဲအက္တ္လပ္စ္ရဲ႕“ဒိုင္းနမစ္တဲန္း႐ွင္း”ကာယဗလလက္စြဲလမ္းၫႊန္
စာအုပ္၃၀၀၀ေရာင္းထြက္ခဲ့ပါတယ္။၁၉၄၀ခုႏွစ္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့အဲဒီလမ္းၫႊန္စာအုပ္ဟာအေမရိ
ကန္မွာႏွစ္စဥ္ပံုမွန္ေစာင္ေရ၁၀,၀၀၀ပံုမွန္ေရာင္းလို႔ကုန္တဲ့အထိတိုးတက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။
    ခ်ားလ္အက္တ္လပ္စ္လည္းကမၻာေက်ာ္ကာယဗလေမာင္လူသန္ႀကီးျဖစ္လာခဲ့ေတာ့တယ္။၁၉၇၁ခုႏွစ္မွာအက္
တ္လပ္စ္ကသူပိုင္တဲ့လုပ္ငန္းတစ္၀က္ကုိ႐ိုမန္ကုိလႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်ေပးလုိက္တယ္။႐ိုမန္ကလုပ္ငန္းကုိေတာင္
အေမရိကနဲ႔ဥေရာပအထိတိုးခ်ဲ႕လိုက္တယ္။အဲဒီႏွစ္ကအက္တ္လပ္စ္ရဲ႕ကာယဗလလက္စြဲလမ္းၫႊန္ဟာကမၻာ
အႏွံ႔ေစာင္ေရ၂၂,၀၀၀ေက်ာ္ေရာင္းထြက္ခဲ့တယ္။
    ႐ိုမန္ဟာအက္တ္လပ္ရဲ႕ခြန္အားအစြမ္းျပပြဲေတြကုိထူးထူးျခားျခားပြဲထုတ္ၿပီးေၾကာ္ျငာေပးတာကုိလုပ္ခဲ့တဲ့အ
တြက္အက္တ္လပ္စ္ဟာပိုၿပီးကမၻာေက်ာ္ခဲ့ျပန္တယ္။
    ႐ိုမန္ရဲ႕စီစဥ္ေပးမႈေၾကာင့္အက္တ္လပ္စ္ဟာ၁၄၅,၀၀၀ေပါင္ေလးတဲ့ဘေရာ့ဒ္ေ၀းလီမိတက္ရဲ႕ေလ့လာေရးရ
ထားတြဲႀကီး (BroadwayLimitted)ကုိပင္ဆိုင္လ္ေမးနီးယားရထားလမ္းေပၚမွာ၁၂၂ေပေ႐ြ႕ေအာင္ဆြဲျပႏိုင္
ခဲ့တယ္။တစ္ခါမွာေတာ့အက္တ္လပ္စ္ဟာ“ဆင္းဆင္း၊အက်ဥ္းေထာင္”ကအက်ည္းသား၃၀၀၀ရဲ႕ေ႐ွ႕ေမွာက္
မွာသံေခ်ာင္းေတြကုိခ်ိဳးျပခဲ့တယ္။အဲဒီအေၾကာင္းကုိသတင္းစာက“ဆင္းဆင္းအက်ဥ္းေထာင္မွာသံတိုင္
သံေခ်ာင္းေတြကုိလူကခ်ိဳးခဲ့၍ၾသဘာသံေထာင္ေသာင္းမကရ၊အက်ဥ္းေထာင္သားတစ္ေယာက္မွလြတ္မသြား (Man breaks bars at Sing Sing Prison. Thousand cheers! Non Excape) လို႔ဟာသအထာနဲ႔ေခါင္းတတ္ၿပီးေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တယ္။
    အေမရိကန္စာနယ္ဇင္းေတြကခ်ားလ္အက္တ္လပ္စ္ကုိကမၻာေက်ာ္နာမည္ႀကီးပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအေနနဲ႔အခြင့္သင့္
သလိုေရးသားထုတ္လႊတ္မွတ္တမ္းတင္တာေတြလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။စာနယ္ဇင္းမ်ိဳးစံုကသူ႔အေၾကာင္းကုိေရးသား
ခဲ့ၾကသလိုေရဒီယိုနဲ႔႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္ေတြကလည္းထူးထူးျခားျခားတင္ဆက္ေပးခဲ့ၾကတယ္။ဒါေပမယ္.
..
    “ကမၻာ့ခြန္အားအသန္ဆံုးလူသား”
    လို႔အေခၚခံခဲ့ရတဲ့ခ်ားလ္အက္တ္လပ္စ္ကေတာ့သူ႔ရဲ႕ပကတိ႐ိုးသားမႈအတိုင္းေျပာခဲ့တဲ့စကားတစ္ခြန္းကမွတ္
သားေလာက္တယ္။
    “ကၽြန္ေတာ္ဟာပညာမတတ္ပါဘူး။ရာဇ၀င္၊ပထ၀ီ၊ႏိုင္ငံေရးဘာသာရပ္ေတြအေၾကာင္းကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။
ဒါေပမယ့္လူေတြကုိက်န္းမာၾကံ႕ခိုင္မႈနဲ႔ျပည့္၀ေအာင္ဘယ္လိုသင္ၾကားေပးရမလဲဆိုတာကုိေတာ့ကၽြန္ေတာ္နား
လည္ပါတယ္”
    အက္တ္လပ္စ္ဟာ႐ိုးသားတယ္။ဇနီးနဲ႔သားသမီးႏွစ္ေယာက္ကုိအလြန္ခ်စ္တဲ့ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လဲျဖစ္
တယ္။သူ႔ဘ၀မွာအရက္နဲ႔ေဆးလိပ္ကုိတစ္ခါမွမေသာက္ခဲ့မိဘူး။အရက္ဆိုတာေ၀းစြ၊ေကာ္ဖီနဲ႔လက္ဖက္
ရည္ေတာင္မေသာက္ဘူး။ညကပြဲေတြကုိလဲသြားခဲတယ္။႐ိုမန္တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံကညစာဖိတ္ေၾကြးတဲ့အ
ခါေလာက္မွာသာညကလပ္ေတြကုိေရာက္ဖူးတယ္။
    အက္တ္လပ္စ္ဟာခ်မ္းသာၾကြယ္၀သူတစ္ေယာက္ဘ၀ကုိေရာက္လာခဲ့တဲ့အခ်ိ္န္အထိသူ႔ရဲ႕ေန႔စဥ္က်န္း
မာေရးစည္းကမ္း၀တၱရားေတြကုိမပ်က္ေစေအာင္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့တယ္။သူဟာေန႔စဥ္နံနက္၇နာရီမထိုးခင္မွာ
အိပ္ရာထတယ္။ေရပူေႏြးေႏြးဖန္ခြက္တစ္ခြက္မွာသံပရာေဖ်ာ္ရည္ထည့္ေသာက္တယ္။ၿပီးေတာ့မွန္ေ႐ွ႕မွာ
သူျပဌာန္းထားတဲ့ေလ့က်င့္ခန္းေတြကုိနာရီ၀က္ေလ့က်င့္တယ။ေန႔လည္စာမွာပံုမွန္အားျဖင့္ဆီးသီးနဲ႔သစ္
သီးေတြစားတယ္။ညစာစားတဲ့အခါက်ေတာ့ျပဳတ္ထားတဲ့အမဲသားတစ္တံုးနဲ႔လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ဟင္းသီး
ဟင္း႐ြက္သစ္သီးမ်ားမ်ားကုိစားတယ္။ညစာစာၿပီးတဲ့အခါမွာအပန္းေျဖစာဖတ္ျခင္း၊ဒါမွမဟုတ္အီတလီဂႏၱ
၀င္ေတးဂီတေတြကုိနားေထာင္တယ္။
    အက္တ္လပ္စ္ဟာညေနပိုင္းေတြမွာတစ္ပတ္၃ႀကိမ္က်နယူးေယာက္အားကစားကလပ္ကုိပံုမွန္သြားတယ္။
တစ္မိုင္၊ႏွစ္မိုင္ေျပးရင္ေျပး၊မေျပးရင္ေရကူးတယ္။ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္ျခင္း၊လက္ေ၀ွ႔ထိုးျခင္းသုိ႔မဟုတ္
ဟင္းေဘာကစားျခင္းတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုလုပ္တယ္။အက္တ္လပ္စ္ဟာအသက္ေျခာက္ဆယ္ျပည့္ခါနီးအ႐ြယ္
အထိကာယဗလခြန္အားအစြမ္းျပျခင္းေတြကုိျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။သူ႔အသက္ေျခာက္ဆယ္ျပည့္ခါနီးေပမယ့္လို
အပ္ရင္တန္၂၀႐ွိတဲ့ကုန္တင္ကားႀကီးကုိေတာင္ဆြဲႏိုင္မယ့္အေၾကာင္း၊အသက္ေျခာက္ဆယ္အ႐ြယ္အထိ
ထုႏွစ္လက္မထူတဲ့သစ္သားထဲကုိသံေခ်ာင္း၀င္ေအာင္လက္အားသက္သက္နဲ႔႐ိုက္ထည့္ႏိုင္ခဲ့ေသးတယ္။
သံေခ်ာင္းတစ္္ေခ်ာင္းကုိသြားနဲ႔ကိုက္ထားၿပီးလက္နဲ႔ေကြးျပႏိုင္ခဲ့ေသးတယ္။သူ႔သြားေတြခံႏိုင္ရည္႐ွိပံုကုိလည္း
သူကဂုဏ္ယူေျပာဆိုခဲ့တယ္။
    အက္တ္လပ္စ္ရဲ႕ဇနီးဟာ၁၉၆၅ခုႏွစ္မွာကြယ္လြန္သြားခဲ့တယ္။ဇနီးသည္ကြယ္လြန္သြားတဲ့ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ေလာ
က္အထိအက္တ္လပ္စ္မွာစိတ္ဓာတ္ေတြက်ေနခဲ့တုန္း႐ွိတယ္။တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့သူဟာဘုန္းႀကီး၀တ္ၿပီး
ဘုန္းႀကီးေတြကုိကုိယ္ကာယေလ့က်င့္ခန္းေတြျပသြားေတာ့မယ္လို႔ေတာင္စိတ္ကူးခဲ့မိတယ္။ဒါေပမယ့္ဘုန္း
ႀကီးမ၀တ္ျဖစ္ဘဲသမ႐ိုးက်နည္းလမ္းနဲ႔ပဲဘာသာတရားကိုင္း႐ႈိင္းစြာဆက္လက္ေနထိုင္သြားခဲ့တယ္။
သူေနထိုင္သြားခဲ့တဲ့ဖေဖာ္ရီကမ္းေျခကသဲေသာင္စပ္မွာေန႔တိုင္းေျပးတယ္။ဒါမွမဟုတ္ေရကူးတယ္။
ဒီလိုနဲ႔၁၉၇၂ခုႏွစ္၊ဒီဇင္ဘာ၂၃ရက္ေန႔မွာေတာ့ခ်ားလ္အက္တ္လပ္စ္ဟာအသက္၇၉ႏွစ္အရြယ္မွာႏွလံုးေရာ
ဂါနဲ႔ကြယ္လြန္သြားခဲ့႐ွာတယ္။
    အက္တပ္လပ္ဟာဇနီးျဖစ္သူကြယ္လြန္ၿပီးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီးစိတ္ဓာတ္ေတြက်ၿပီးဘ၀မွာေပ်ာ္႐ႊင္သူတစ္ဦးမ
ဟုတ္ခဲ့ေတာ့တဲ့အေၾကာင္းကုိသူ႔ရဲ႕ရင္းႏွီးသူေတြကေျပာျပခဲ့ၾကတယ္။
    ဒါေပမယ့္သူ႔ရဲ႕လုပ္ငန္းကုိအၿပီးအပိုင္ဆက္ခံခဲ့တဲ့“ခ်ားလ္႐ိုမန္”ရဲ႕စီးပြားေရးကေတာ့ဆက္ေကာင္းခဲ့တယ္။
သူ႔ရဲ႕ကာယဗလလက္စြဲလမ္းၫႊန္ေတြကအရင္ေဒၚလာ၃၀ကေနအခုအခါေဒၚလာ၄၀နဲ႔ေရာင္းေနရတယ္။
႐ိုမန္ဟာ၁၉၉၄ခုႏွစ္မွာအသက္၈၆ႏွစ္႐ွိၿပီးက်န္းမာေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။အခုေတာ႔ဆံုးပါးသြားပါၿပီ။႐ိုမန္က
အက္တ္လပ္အေၾကာင္းအဓိကအခ်က္တစ္ခုကုိဂုဏ္ယူေျပာဆိုခဲ့တယ္။
    “အေမရိကန္လူငယ္ေတြရဲ႕ကိုယ္ကာယၾကံ႕ခိုင္မႈတိုးတက္ေရးအတြက္အက္တ္လပ္စ္ကအခိုင္အမာထိေရာက္
မႈကုိေပးခဲ့တယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေလ့က်င့္စဥ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားကုိသူမ်ားေတြကပံုတူကူးခ်ခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒါဟာအၿမဲဂုဏ္ယူတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္”
    ကာယဗလေလာကမွာမၾကာမဏေမးတတ္ၾကတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခု႐ွိပါတယ္။အဲဒါကေတာ့ခ်ားလ္အက္တ္လ
ပစ္နဲ႔အာႏိုး႐ႊင္ဇင္နက္ဂါးတို႔ႏွစ္ေယာက္ကုိသူတို႔ရဲ႕အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မွာဘယ္သူသာမလဲဆို
တဲ့ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။သိပၸံပညာနဲ႔နည္းပညာေတြတိုးတက္ထြန္းကားတဲ့ေခတ္မွာႀကီးျပင္းလာတဲ့
အာႏိုိးရဲ႕ၾကြက္သားအတိုင္းအထြာေတြကအက္တ္လပ္စ္နဲ႔မယွဥ္သာေအာင္ႀကီးထြားေနတာေတာ့မွန္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကလဲအက္တ္လပ္စ္ဟာသူ႔ကိုယ္သူအလြန္အကၽြံမႀကီးထြားေအာင္ဂ႐ုစိုက္ကစားခဲ့တယ္လို
႔ေျပာၾကပါတယ္။ဒါေပမယ့္အက္တ္လပ္စ္ဟာအာႏိုးေခတ္ရဲ႕အဆင့္ျမင့္ကာယဗလေလ့က်င့္မႈနည္းစနစ္ေတြ
မေပၚေပါက္မီဒီေခတ္တစ္ေခတ္မွာ“ကမၻာ့အေကာင္းဆံုးကာယဗလေမာင္”ဘြဲ႕ကုိရ႐ွိခဲ့သူျဖစ္တယ္ဆိုတာ
ကုိဘယ္လိုမွေမ့လို႔မရႏိုင္ပါဘူး။ၿပီးေတာ့အက္တ္လပ္စ္ဟာခြန္အားအလြန္သန္စြန္းသူတစ္ဦးနဲ႔ကိုယ္ကာ
ယၾကံ႕ခိုင္မႈပါရဂူတစ္ဦးအျဖစ္ႏွစ္ေပါင္း၄၀ေက်ာ္ကမၻာေက်ာ္ခဲ့သူလဲျဖစ္ပါတယ္။
    ခ်ားလ္အက္တ္လပ္စ္ကြယ္လြန္ခဲ့တာ၁၉၉၇ခုႏွစ္ႏွစ္အစိတ္ျပည့္ပါလိမ့္မယ္။ဒါေပမယ့္သူ႔ရဲ႕ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔နာ
မည္တစ္လံုးဟာက်န္႐ွိေနတုန္းပဲျဖစ္ပါတယ္။
    တကယ္ေတာ့...
    ခ်ားလ္အက္တ္လပ္စ္ဟာကမၻာ့ကာယဗလေလာက၊ခြန္အားဗလေလာကနဲ႔ကိုယ္ကာယၾကံ႕ခိုင္မႈေလာက
တို႔အတြက္ေခတ္ရဲ႕ေ႐ွ႕ေျပးဦးေဆာင္လမ္းျပ၊ဂႏၳ၀င္စံျပပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအေနနဲ႔ဆက္လက္ၿပီးသမိုင္း႐ွိေနဦး
မွာျဖစ္ပါေတာ့တယ္။


ေအာင္ေအာင္(လိွဳင္)
Email---aungaung.aung24@gmail.com



No comments:

Post a Comment